سه‌شنبه، فروردین ۹

بار دیگر تخریب گورستان بهاییان اصفهان





با بهار شباهتی ندارد؛ زیرا جای رستن، خویِشان شکستن و از ریشه برکندن است.
بار دیگر عده ای در لباس گمنامی به تخریب نهال های گورستان بهاییان اصفهان پرداخته اند؛ در بهار 90.

به گزارش جمعیت تبعیض تحصیلی، تعداد زیادی از نهال های کاشته شده در گورستان بهاییان این شهرستان در روزهای اول سال نود، شکسته شده است. این حرکت نمادین برای چندمین بار در ارتباط با گورستان بهاییان اصفهان صورت گرفته است. پیشتر در سال 87، 2500 اصله نهال به دست افراد ناشناس قطع شد و غسال خانه و تعدادی از سنگ غبرها با وسایل مجهز خاکبرداری تخریب شد. گورستان بهاییان نجف آباد و ویلا شهر هم پس از 17 بار تخریب، بار دیگر در پاییز 88 مورد یورش افرادی گمنام قرار گرفت.
سوزاندن، تخریب سنگ قبرها و غسال خانه و دیوارها، نوشتن شعارهایی بر ضد بهاییان و باورهایشان و نیز شکستن درختان و تخریب فضای سبز گورستان های بهایی به خصوص از سال 1384 شدت گرفت. خاک بردازی و تخریب قبرها در قائم شهر، سمنان، خاوران تهران، آبادان، مشهد،رفسنجان، جیرفت، دماوند، مرودشت، سنگسر و به مزایده گذاردن قبرستان بهاییان ایول از دیگر نمونه های این آزار آشکار بر شهروندان بهایی مرده و زنده این آب و خاک است.

نمادها را نمی توان دست کم گرفت. سمبل ها تنها ساختمان و علائم مشخصه و سنگ و چوب نیستند؛ حرکات انسانها نیز می تواند نماد باشد؛ و حرکات نمادین این افراد که ادعا می شود دولتی نیستند و ناشناسند، در برخورد با تنها نشانه قابل مشاهده و باقی مانده بهاییان ایران که سنگ قبرهایشان است، نیاز به توجه دارد.
در ابتدای انقلاب اسلامی تمام ساختمانها و اماکن بهاییان یا توسط دولت تخریب شد و جایش بنای دیگری ساخته شد یا مصادره شد و بازسازی اسلامی گردید. البته با دیگر اقلیت های دینی و حتی سنیان و دراویش هم رفتار بهتری نشد . اجازه ساخت مراکز جدید از ایشان گرفته شد و تعمیر بناهای مستهلک شده نیز به بوته تعویق افتاد.

بهاییان نیز طبق آنچه آموخته اند، نماد باورشان، عمل بر طبق آموزه های بهایی است و برای معرفی آیین و ایده های خود لزوم حتمی به بر ساختن نشانه جدا کننده از سایر ایرانیان ندارند. اما حال همین تنها سمبل برجای مانده بهاییان که گورستانشان ، است و به جبر و اراده خود دولت و برای جدا سازی اجساد مسلمانان از سایر ادیان ساخته شده مورد یورش خود ایشان قرار می گیرد. این حرکت سمبلیک دولت ایران نمادی ست بر سایر سیاست های آشکار و پنهان دولت ایران برای تخریب جامعه بهایی ایران؛ اما افسوس که ایمان و باور را به راحتی سنگ و چوب نمی توان از دل برکند!

هیچ نظری موجود نیست: